Sülüngiller (Phasianidae) familyasından olan keklikler, Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika'da yaygın olarak bulunurlar. Güvercin büyüklüğünde olan bu kuşlar, eti lezzetli bir av hayvanıdır. Gagaları ve ayakları kırmızı renkte olan keklikler, genellikle ova ve ormanlık alanlarda sürüler halinde yaşarlar. Ortalama ömürleri 15-20 yıl arasındadır. Türkiye'de keklikler, özellikle Nazilli, Alamut ve Çatalca Durusu gibi özel avlak bölgelerinde yetiştirilir.

Çil kekliklerin yedi ayrı ırkı bulunmaktadır. Türkiye'de Anadolu'da yaygın olarak yaşarlar. Vücutları kınalı keklikten biraz daha kısa olup, yaklaşık 30 cm boyundadır. Kanatları ve sırtları kahverengi, vücutlarının diğer bölgeleri ise boz renklidir. Ergin çil kekliklerin canlı ağırlığı erkeklerde ortalama 408 gram, dişilerde ise 402 gramdır. İlkbaharda yeşilimsi renkten kahverengi griye doğru değişen renklerde 10-20 adet yumurta yaparlar. Çil keklikler 14 gün boyunca yumurta yaptıktan sonra, 25 gün süren kuluçka dönemi geçirirler. Yumurtadan çıkan keklik yavruları 13-14 gün içinde uçmaya başlar ve yaklaşık 5 haftalık olduklarında tam bağımsız hale gelirler.

Kınalı keklikler, Türkiye'de Karadeniz'in çok yağışlı ve sık ormanlarla kaplı alanları hariç, Ege, Marmara ve Akdeniz bölgelerindeki düz ovalar dışında her yerde görülür. Taşlık, kayalık, çalı ve otlarla kaplı yamaçlar, vadiler, ekili alanlar ve yarı kurak bölgeler kınalı kekliklerin yaşam alanıdır. Erkek ve dişi kınalı keklikler görünüm olarak aynıdır ancak erkeklerin kafaları dişilere göre biraz daha büyüktür. Kınalı kekliklerin boyları 34-35 cm, kanat açıklıkları ise 55-60 cm'dir. Doğada çiftleşme genellikle Şubat veya Mart aylarında başlar ve yılda bir defa kuluçkaya yatarlar. Yumurta sayısı 15-21 arasında değişir ve kuluçka süresi 24 gündür.

Beyaz keklikler, kafa ve vücutları beyaz, ayakları ve gagaları kırmızı renkte olan bir türdür. Erkeklerin kafaları dişilere göre daha büyüktür ve erkeklerin ayaklarında mahmuz bulunur. Üreme dönemleri Mart-Nisan aylarında başlar ve Ekim ayına kadar devam edebilir. 20-30 adet yumurta yaparlar ve kuluçka süresi 24 gündür.

Kökeni Güney Amerika olan Tinamo kekliği, süs ve et hayvanı olarak yetiştirilmektedir. Tinamo kekliği çikolata renkli olup, 40 gram ağırlığında yumurtalar yapar. Kanatlılar ve süs hayvanları arasında vücut ağırlığına göre en büyük yumurtayı veren cins olarak bilinir. Kuluçka süreleri 22-23 gün olup, kuluçka konusunda tavuklarla benzerlik gösterirler.

Ur kekliği, 60 cm boyu ile neredeyse bir hindi kadar büyüktür ve çok hızlı yürürler. Dağların genellikle 2400 metre seviyelerinde yaşarlar. Taze ot, yosun, tohum ve böceklerle beslenirler. Yuvalarını sarp yerlerde bir kaya veya taş çıkıntısı altına yaparlar ve yuvaya 10-18 adet yumurta bırakırlar. 28 gün süren kuluçka döneminden sonra 10-15 yavru çıkar, ancak sadece birkaç tanesi erginliğe ulaşabilir.

Berberi keklikleri, göz ve boyun bölgesi grimsi beyaz olan, tepeden ensesine dek kahverengi bandı bulunan bir türdür. Boyun kahverengi beyaz benekli, göğsü gri, alt kısmı ise açık kahverengidir. Ot tohumu ve sürgünle beslenirler. Malta Adası, Kuzey Afrika ve Fas'tan Mısır'a kadar olan bölgelerde yaşarlar.

Halkalı kekliklerin gövdesi pas rengindedir. Kaya kekliklerinde olduğu gibi, gaga altından başlayarak boğazında biten siyah halkası bulunur. Bu tür dünyada yalnızca Çin'in güneyinde, Tibet bölgesinde yaşar.

Yemen keklikleri gri kahverengi gövdelidir. Gagasından boyuna kadar tepesi siyahtır. Göz üstünde beyaz bant, gaganın altında siyah üzerine beyaz lekesi bulunur. Bu tür, Arabistan Yarımadası'nın güney ve güney batısında ve Yemen'de bulunur.

Kaya keklikleri, görünüş itibariyle kınalı kekliklere benzer. Aynı büyüklükte olan yapıları, biraz daha incedir.

Kum keklikleri, Türkiye'nin güneydoğusunda üreyen bir kuş familyasındandır. Erkek ve dişisi birbirine çok fazla benzemeyen bir keklik çeşididir.

Keklikler, çeşitli türleri ile doğada önemli bir yere sahiptir. Her biri farklı yaşam alanlarında ve iklim şartlarında bulunur. Uygun koruma ve yetiştirme yöntemleri ile bu türlerin devamlılığı sağlanabilir ve avcılık faaliyetleri düzenlenebilir. Türkiye'nin farklı bölgelerinde, farklı keklik türleri başarılı bir şekilde yetiştirilmektedir. Doğal yaşamın korunması ve sürdürülebilir avcılık politikaları ile bu türlerin nesillerinin devamı sağlanabilir.